مثل یک کابوس بود

گذشت!

هنوز هم خاطره ی فریادت مرا می آزارد

به گناه دوست داشتنت مجازاتم کردی

مرا محکوم کردی به نبودنت..

نبودنت تا ابد

و ندیدنت...

تنهایی را به من ترجیح داده ای!

این را کجای دلم بگذارم؟!

نوشته شده در سه شنبه 92/3/7ساعت 3:13 عصر توسط سارا رحیمی| نظرات ( ) |